جاسوئیچی هندونه ای

همیشه دوست داشتم که هندونه بودن رو تجربه کنم،فکر کنید الان یک هندونه هستیدتوی میوه و تره بار توی مغازه ای که نوشته هندونه به شرط چاقو.

هر کی میاد تو مغازه میپرسه آقا هندونش قرمزه؟ یا میپرسه هندونش شیرینه؟

اما هندونه های عزیز همین الان از خودتون بپرسید آیا شما میدونید تو دلتون چه خبره؟ یعنی شما خودتون میدونید که قرمز هستید یا نه؟شما خودتون میدونید که شیرین هستید یا نه؟من که نمیدونم.

حالا یکی پیدا شده میخواد شما رو بخره ، میخره میبره چاقو رو میارن لحظه ای که هم اون طرف براش مهمه که قرمز باشه و شیرین که آبروش جلو زن و بچه یا مهموناش نره، هم خود ما هندونه ها چون هممون بهترین بودن رو دوست داریم. خلاصه هندونه رو باز کردن، قرمز بود مثل قرمزی خون توی رگ، شیرین بود مثل نقل و نبات.

حالا چه حسی دارید؟

هندونه بودن رو دوست دارید؟