آلودگی های دریایی

به نظر می رسد تقریبا هر روز یک داستان در مورد آلودگی یک یا چند نوع دیگر وجود دارد، در غذائی که می خوریم، آبی که می خوریم و هوایی که نفس می کشیم. اغلب اقدامات خود ما انسانها به این آلودگی منجر می شود و در بسیاری موارد ما می توانیم در مورد آن کاری انجام دهیم و از آن جلوگیری کنیم.
آلودگی هر چیزی است که وجود دارد یا وارد محیطی می شود که باعث آسیب می شود. در دریا، بسیاری از انواع آلودگی مانند زباله، روغن، مواد شیمیایی و حتی فاضلاب وجود دارد.
در ده سال گذشته، آبهای ما بزرگترین حوادث آلودگی را متحمل شده اند، اما با فن آوری های پیشرفته و بروز توانسته ایم با این موضوع دست و پنجه نرم کنیم. اما هنوز اثرات آلودگی محیط های دریایی بسیار زیاد است. اغلب آلودگی را نمی توان با چشم غیر مسلح دید، و گاهی اوقات آلودگی در آب ناپدید می شود.
در بسیاری از موارد اقدامات خود ماست که منجر به آلودگی می شود و در بعضی موارد ما می توانیم در مورد آنها کاری انجام دهیم. به عنوان مثال، خرید محصولات محلی کاهش تقاضا برای غذا از خارج از کشور، کاهش میزان کشتی های مورد نیاز برای حمل این غذا، و به نوبه خود کاهش آلودگی آنها را در اقیانوس ها و زباله های آنها از بین می برد.

چند نوع از این آلودگی های دریایی را در زیر بررسی میکنیم:

    ۱- آلودگی شیمیایی

آلودگی شیمیایی زمانی است که مایعات اغلب سمی، به آب آزاد می شوند. مواد شیمیایی می توانند از راه های زیادی به دریا پیدا کنند و از انواع مکان ها بیرون بیایند. بیایید یک نگاهی بیندازیم.

      ۱.۱. صنعت :

گاهی اوقات کارخانه ها و صنعت مواد زائد را به رودخانه ها میریزند و در نهایت رودخانه ها منتهی میشوند به دریاها . گاهی اوقات مواد شیمیایی مستقیم در دریا ریخته می شوند. مواد شیمیایی در میلیون ها فرآیند استفاده می شود که با آنها غذا، اسباب بازی های پلاستیکی، سی دی های مصالح ساختمانی، ابزار و یا برق تولید می شود. از طریق رودخانه ها و جریان ها، برخی از آلاینده ها به زنجیر مواد غذایی دریایی وارد می شوند و غلظت آنها را افزایش می دهند تا به سطوح سمی برسند.

این آلودگی های دریایی اغلب تلفات انسانی را با خود به همراه دارد این امر در خلیج Minimata (مینی ماتا) در ژاپن رخ می دهد زمانی که بسیاری از مردم در نتیجه یک آلودگی در زنجیره غذایی جان باختند. یک کارخانه تخلیه زباله های حاوی متیل جیوه در غلظت های کم را به دریا تخلیه می کند و این آلاینده از طریق زنجیره های غذایی عبور می کند و تا زمانی که به سطوح سمی برسد، بیشتر در بافت های موجودات دریایی متمرکز می شود. در نتیجه بیش از یک هزار نفر از خوردن ماهی و صدف های دریایی که از جیوه آلوده بودند، جان خود را از دست دادند و حدود دو هزار نفر از مسمومیت با جیوه رنج می بردند.

       ۱.۲. کشاورزی:

آفت کش ها و علف کش ها مواد شیمیایی هستند که به منظور کنترل حشرات و علف های هرز به محصولات غذایی میزنند. این مواد شیمیایی اغلب سمی هستند چرا که آنها طراحی شده اند که حیوانات را بکشند یا دفع کنند و برخی از مواد شیمیایی مصنوعی (ساخته شده از مواد شیمیایی) را نیز داشته باشند. هنگامی که به محصولات زراعی اسپری می شود، این مواد در خاک خاموش می شوند و به راحتی می توانند در جریان رودخانه ها و در نهایت رودخانه ها و به دریاها بریزند. هنگامی که در دریا این مواد شیمیایی که اغلب با تخریب زیست محیطی ناپدید می شوند و به دلیل مقاومت در برابر فرایندهای تخریب طبیعی باعث میشوند که وارد دریا و وارد زنجیره غذایی شوند.

       ۱.۳. پزشکی:

گاهی اوقات داروهایی که انسانها و حیوانات نیز مصرف می کنند که شامل مواد شیمیایی بد هستند و این امر باعث می شود که از طریق توالت ها و فاضلابها، به رودخانه ها و دریاها منتهی شوند. برای ما این مواد شیمیایی در دوزهای کوچک قابل تحمل هستند، اما در محیط های آبی آنها می توانند باعث ایجاد مشکلاتی در باروری ماهیها شوند.

      ۱.۴. خانه

      ۲- آلودگی نفتی

روغن یک ماده طبیعی است که در زیر زمین قرار دارد. این نتیجه میلیون ها سال میباشد که درختان فاسد و مواد مرده تحت فشار زیادی قرار گیرند، زیرا آنها در عمیق زیر سطح زمین دفن می شوند.

نقت به دلیل ماهیت چسبندگی، لایه ای و طبیعت چربی که دارد، به عنوان ماده زیستی بسیار مضر شناخته شده است. نفت می تواند در بسیاری از موارد از داخل و از طریق رودخانه ها و خروجی ها، از کشتی ها و تانکر ها در هنگام عبور از زمین و یا حفاری نفت به دریا وارد شود. این می تواند آثار خود را بر روی سطح زمین بگذارد، این مناطق در دریاها به عنوان منطقه های روغنی شناخته می شود.

گرچه نفت بسیاری از منابع وارد دریا می شود و حتی می تواند به طور طبیعی در محیط های دریایی اتفاق بیفتد، اما در مقیاس وسیع و گسترده ای از انفجار نفتی انسانی است که اثرات ویران کننده ای را برای حیات وحش و اکوسیستم ها ایجاد می کند. همچنین گول کلمه “spill” را نخورید! گفته می شود که بزرگترین ذخایر نفتی نفت در سال ۲۰۱۰ در خلیج مکزیک، نفت خام افق Deep water Horizon در خلیج مکزیک بوده است که در آن حدود ۴ میلیون بشکه نفت فرو ریخت که بر ۴۰۰۰ مایل خط ساحلی تاثیر گذار گذاشت.

مناطقی که غنی از حیات وحش هستند و یا زیستگاه هایی که مخصوصا شایع هستند مانند صخره های مرجانی می توانند بیشتر از آن رنج ببرند. نشتی در نزدیکی ساحل شنی، عملیات پاکسازی را بسیار سخت تر از ناپدید شدن در صخره های سنگی انجام میشود. پرنده ها به خصوص بسیار آسیب پذیر هستند، اگر نفت بر روی پرهای آنها پاچیده شود مثل آبی میماند که بر روی پرهای آنها پاچیده شده و مشکلی به وجود نمیاورد ولی اگر پرنده ها در قسمتهایی که نفت زیاد است و لایه ضخیم و چسبناک از نفت باشد گیر بیفتند، دیگر ضد آب نیستند که این امر باعث می شود شنا یا پرواز برای آنها غیرممکن شود و در آن فرو بروند، روغن سمی می تواند به اندام آنها  آسیب برساند و باعث مرگ آنها شوند.

      ۳- آلودگی پلاستیکی

متاسفانه دریا توسط بسیاری از مردم و حتی شرکت ها مانند یک زباله دان شناخته شده است. چند راه وجود دارد که عواقب و تاثیرات ما روی حیات وحش دریایی را نشان میدهد :

۳.۱. صرفه جویی در مصرف پلاستیک

پرندگان دریایی، لاک پشت ها و ماهی ها یکی از کسانی هستند که بیشتر تحت تاثیر صرفه جویی در مصرف پلاستیکها قرار دارند. اما برای موجودات کوچک فقط یک مشکل نیست. گفته می شود که نهنگ ها سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون تن غذاهای دریایی مصرف می کنند، اما این رژیم به طور فزاینده ای نیز از جمله زباله های ماست. ساختن زباله در شکم های حیوانات بدان معنی است که در معده خود کمبود فضا برای دریافت مواد مغذی که نیاز دارند، به وجود می آید. هنگامی که فلزات سمی و مواد شیمیایی آزاد می شوند، در نتیجه ضایعات شکسته در شکم می تواند منجر به مسمومیت شود، تأثیرات وحشتناکی نیز وجود دارد. گاهی اوقات آثار با لبه های تیز باعث آسیب به گلو و اعضاء داخلی می شوند و یا قطعات بزرگ ممکن است در بخش های هضم آنها قرار گیرد.

بعضی اوقات گدازه های پلاستیکی به طور تصادفی خورده می شوند، اما اغلب این پلاستیک ها نیز می توانند برای غذا اشتباه گرفته شوند، زیرا آنها بسیار شبیه به سایر ارگانیسم ها هستند که در مورد همان ها شناور هستند.

۳.۲. میکرو پلاستیکها

میکروپلاستیکها ذرات میکروسکوپی پلاستیک هستند و شما ممکن است شگفت زده شوید از اینکه بدانید بیشتر این موارد مربوط به ماشین لباسشویی میباشد! هشتاد نمونه آب از ساحل در سراسر جهان گرفته شده اند که همه آنها حاوی میکروپلاستی هستند. ذرات پارچه ای از قبیل پلی استر، اکریلیک و نایلون در بین نمونه های عمده یافت شده است. امروزه بسیاری از لباس های ما از این الیاف مصنوعی ساخته شده است، پژوهشگران کشف کرده اند که فقط یک لباس می تواند تا ۱۹۰۰ ذره میکرو پلاستیک را در هر شستشو آزاد کند.

وقتی که این ذرات توسط حیوانات بلعیده می شود، این ذرات می توانند در سلول هایشان قرار بگیرند که ممکن است موجب آسیب و همچنین وارد شدن به زنجیره غذایی شوند. در سال ۲۰۰۴ دانشمندان نمونه های پلانکتون را درست در دهه ۱۹۶۰ مورد آزمایش قرار دادند و دریافتند که سطح میکروپلاستیک در طول زمان به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در آزمایش های اخیر آنها دریافتند که ذرات پلاستیکی بیشتر در هر نمونه از پلانکتون وجود دارد!

۳.۳. گرد و غبار اقیانوس

فضای بزرگ زباله اقیانوس آرام منطقه ای عظیم از اقیانوس آرام است که حاوی مقدار زیادی زباله است. تصور می شود که تمام این زباله ها جمع شده است و به دلیل جابجایی جریان های دریایی، به نام gyres، در آنجا جمع شده است. این سوپ پلاستیکی فقط در زیر سطح شناور است و تصور می شود که برخی از این آوارها در طول دهه گذشته بوده است. این مشکل با پلاستیک است – هرگز نمی تواند ناپدیدشان کنید. با این حال، در طول زمان، کوچکتر و کوچکتر می شود، زیرا خورشید بر روی آن میتابد و آن را تجزیه می کند – این فرآیند فوتون نامیده می شود. در این فرآیند مواد شیمیایی سمی مانند بسفنول A، PCB ها و مشتقات پلی استایرن را اشباع می کند.

این فضای بزرگ زباله را نمی توان از فضا مشاهده کرد و مانند یک جزیره زباله است که شما می توانید در آن راه بروید. فضای بزرگ با غلظت بالایی از آلودگی ها و پلاستیک ها تعریف می شود. ۱۰ متر در زیر این سطح، همه رنگهای پلاستیکی در حدود چشمه های غذای ماهی شناور است.

      ۴- فاضلاب شهری

در قدیم بسیاری از خطوط فاضلاب ها به دریاها ریخته میشدند و تمام تلاش ها بر این شد که فاضلاب ها مستقیم به دریاها سرازیر نشوند.اما هنوز در مناطق انگلستان فاضلاب های خام روزانه در دریا تخلیه می شود. کیفیت آب در اطراف سواحل ما بر اساس استانداردهای تعیین شده توسط جامعه اروپا و بیش از ۳۵۰ استراحتگاه بریتانیا مورد بررسی قرار گرفته است. در حال حاضر این استانداردها فقط برای استراحتگاه های اصلی اعمال می شوند اما تقاضای عمومی ممکن است در نهایت منجر به سواحل حمام دیگری نیز شود که مورد بازرسی قرار گرفته است.

کشتی های کروز مقدار قابل توجهی از فاضلاب را به اقیانوس تخلیه می کنند. تخمین زده می شود که ۹۵،۰۰۰ متر مکعب فاضلاب از توالت و ۵،۴۲۰،۰۰۰ متر مکعب فاضلاب از کابین و حمام در هر روز به اقیانوس ها آزاد می شود.